Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβριο του 1973. Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας.
Από την αρχή του 73 εκφράστηκε με ανεβασμένες μορφές πάλης η λαϊκή αγανάκτηση ενάντια στην αμερικανοκίνητη χούντα όπως η κατάληψη της Νομικής, το Φλεβάρη του 73, η διαδήλωση στις 4 Νοέμβρη 1973, με αφορμή το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου έγιναν και συλλήψεις αλλά και η διαδήλωση 3.000 φοιτητών για συμπαράσταση στους συλληφθέντες στις 8 Νοέμβρη. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν στις σχολές.
Την Τετάρτη 14 Νοέμβρη 1973, το πρωί εκατοντάδες φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Ιδρύματος. Αρχίζουν συνελεύσεις για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το νέο σχέδιο της χούντας για την υποταγή του κινήματος.
'
Συγκέντρωση γίνεται και στη Νομική που αποφασίζει να κατευθυνθεί στο Πολυτεχνείο. Στις 2.00 μ.μ., 5.000 περίπου φοιτητές έχουν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, ενώ αρχίζει να μαζεύεται και άλλος κόσμος. Η Πατησίων δονείται από τα συνθήματα κατά της χούντας. Η Ασφάλεια κινητοποιείται και καλεί τους συγκεντρωμένους να αποχωρήσουν.
'
Οι συγκεντρωμένοι φοιτητές στο Πολυτεχνείο συγκροτούν μια επιτροπή κατάληψης. Κλείνουν οι πόρτες και στις 8.30 το βράδυ γίνεται η πρώτη συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής. Αμέσως οι πρώτες προκηρύξεις σκορπίζονται στην Πατησίων που είχε κλείσει από τον συγκεντρωμένο κόσμο. Ακούγονται τα πρώτα συνθήματα:
«Ψωμί – Παιδεία - Ελευθερία», «Λαέ, σπάσε τις αλυσίδες» και «Κάτω η χούντα».
Την Πέμπτη 15 Νοέμβρη 1973, η κατάληψη αποτελεί πόλο έλξης του λαού της Αθήνας που αρχίζει να συρρέει στο Πολυτεχνείο. Ως τις 9.30 το βράδυ η κατάληψη έχει πυκνώσει ενώ ο λαός στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους, φωνάζει αντιχουντικά συνθήματα.
'
Και ο Νίκος Ξυλούρης χρωματίζει τον αγώνα και δυναμώνει τις καρδιές.
'
«Πότε θα κάμει ξαστεριά ποτές θα Φλεβαρήσει»'
Το τραγούδι που έγινε σύνθημα. Σύνθημα στις καρδιές και στις ψυχές όλων όσων αγωνίστηκαν, που πάλεψαν και θυσιάστηκαν για να ζούμε εμείς σήμερα ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ. Οι χουντικοί οχυρώνονται πίσω από τα τανκς. Οι σφιγμένες γροθιές όμως των νέων δεν λυγίζουν…
'
“Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε αδελφέ μου από τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο”!!!
'
Το
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ, όσο παραμένουν ζωντανές οι αιτίες για
ΕΞΕΓΕΡΣΗ!!! Ζει μέσα από τους αγώνες που συνεχίζει να δίνει καθημερινά η νεολαία και το φοιτητικό κίνημα για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο. Ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας. Το
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι επίκαιρο όσο ποτέ! Οι νέοι σήμερα συνεχίζουμε να παλεύουμε για βασικά αγαθά όπως και τότε!
Στη σημερινή εποχή, 37 χρόνια μετά, το Πολυτεχνείο μας γεμίζει ελπίδα. Μας εμπνέει καθημερινά στους αγώνες που σήμερα δίνει η κοινωνία ενάντια στα μέτρα εκείνα που πάνε να μας στερήσουν το δικαίωμα να ονειρευόμαστε. Η σημερινή γενιά, η γενιά του άρθρου 16, η οποία ξέρει να μάχεται, ξέρει να αγωνίζεται γιατί έτσι έχει μάθει με φόντο τους αγώνες του παρελθόντος έχει μόνο έναν δρόμο. Τον δρόμο των αγώνων, τον δρόμο της νίκης.
'
Η μνήμη του Πολυτεχνείου πρέπει να κρατιέται γερά γιατί οι φοιτητές εκείνοι αναγνώρισαν τις ευθύνες τους και ένιωσαν τη δυνητική της ελευθερίας για την οποία πάλεψαν προτάσσοντας τα στήθη τους και όχι ανέξοδες φραστικές φιοριτούρες. Πολίτες που καταπιέζονται και που προασπίζουν αγαθά και αξίες όπως το οικοσύστημα, τη δίκαιη διαχείριση των νερών και άλλων φυσικών πόρων, το δικαίωμα στην τροφή και την εργασία, το δημοκρατικό πολίτευμα, την πρόσβαση στη γνώση και την ενημέρωση,την ΠΑΙΔΕΙΑ και την ισοπολιτεία θα διεκδικούν σε μια αέναη επανάσταση την ελευθερία τους.
Οι αγώνες του τότε,δίνουν όραμα στις διεκδικήσεις του σήμερα...
Μαζί με τους αγώνες του Πολυτεχνείου τιμάμε και τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ο οποίος δολοφονήθηκε άδικα από αστυνομικό στα Εξάρχεια πριν από δύο χρόνια.
Ένας άδικος θάνατος που έβγαλε ολόκληρη τη νεολαία στους δρόμους!! Μια νεολαία που ξέρει να αγωνίζεται, που ξέρει να ξεσηκώνεται!! Μια νεολαία που τιμά τους αγωνιστές του παρελθόντος!! Μια νεολαία που φέρνει και πάλι τους αγώνες της στο προσκήνιο και στέλνει σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση φωνάζοντας το σύνθημα που άλλαξε τη ζωή μας....
ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!
'
“Η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Εθνική Υπερηφάνεια…είναι ΑΠΟΚΤΗΜΑ…και αποκτάται με Αγώνες και Θυσίες κάθε ημέρα. Είναι θέμα μόνιμου Αγώνα…”
